រីករាយ​ថ្ងៃ​កំណើត!

Over de grensovergang van Laos naar Cambodja had ik al veel spook en scam verhalen gehoord. Gelukkig viel het op een paar flauwe geldklopperij acties mee en kon ik redelijk vlot al lopend onder een slagboom door Cambodja in wandelen. Na een (onnodige) lange rit van 8 uren (wat begon met 7 mensen in een mini busje en uiteindelijk eindigde met 13 man en 2 scooters) kwam ik aan in Siem Reap.
Siem Reap was onverwachts een erg leuke gezellige stad! Tijdens Halloween was het een grote happening en ben ik met een gezellig groepje uit het hostel opstap geweest. Er waren een paar duizend Aziaten verkleed en wel in een lange pubstreet met dj te vinden. Eindelijk kwam mijn lengte eens van pas. Siem Reap staat natuurlijk bekend om een van de 7 nieuwe wereldwonderen, Angkor Wat. Met zonsopgang sta je te wachten (samen met nog zo’n 10.000 man, #chinezen#selfiesticks) tot de zon achter de grootste tempel van heel Angkor Wat opkomt. Omdat Angkor Wat zo ontzettend veel tempels heeft verdeeld over een oppervlak 81 hectaren namen we een tuktuk die ons naar een aantal verborgen tempel ruïnes bracht. Hier liep je a la Tomb Raider door de door jungle opgeslokte tempels.

Vanaf Siem Reap ging ik met de nachtbus naar Sihanoukville waar ik op de boot stapte naar het eiland Koh Rong. Een tropisch eiland met helder water en witte zandstranden! Helaas zat het weer niet mee maar dat mocht de pret niet drukken. Mijn verjaardag heb ik gevierd op het nabij gelegen mini eiland Koh Rong Samloem. Ik zat daar in een heel bijzonder afgelegen hostel, zonder bereik, wifi of andere hotels en restaurants. No wifi, make Friends was dan ook hun slogan en het was inderdaad een heerlijke plek waar je niemand met een telefoon zag zitten! Het had een eigen baai met schommels en hangmatten in het water. ’s Avonds werden er vuurshows gegeven, spelletjes gespeeld en natuurlijk gedronken! Om 12 uur ’s nachts gingen alle lichten uit en dook iedereen de zee om met plankton te zwemmen. Het beste verjaardag cadeau wat ik mezelf had kunnen geven! Echt een onvergetelijke ervaring! Lastig uit te leggen, maar als je zwemt in de zee schijnen er duizenden lichtgevende glitters om je heen, voel je je net een shining star of een fee met een toverstaf. In de film The Beach zwemt Leo ook met plankton. Maar daarbij dacht ik altijd hoe nep wil je het hebben?.. Maar het is dus echt! Kortom iets heel magisch! De tweede avond hebben we het nog eens dunnetjes overgedaan maar dan beter! ;)

Na 5 dagen op de eilanden was het helaas weer tijd om de boot naar het vaste land te pakken. Mijn plan was om rechtstreeks naar de hoofdstad Phnom Phen te gaan maar het fijne van reizen is dat je plannen altijd kunnen wijzigen. Zo ging ik met mijn Koh Rong Samloem vrienden naar Kampot. Hier zaten we in een heel leuk hostel genaamd Arcadia. We hebben scooters gehuurd en naar het spookstadje Bokor gereden wat bovenop een berg ligt. Hier staat een groot leegstaand casino wat vaak door mist wordt omringt. Klein detail, het heeft aan 900 mensen het leven gekost om dit stadje te bouwen. Voornamelijk omdat ze een gevaarlijke weg omhoog moesten maar ook vanwege de tijgers en olifanten die in dit gebied leefden. 

In Pnhom Phen hebben we net als de rest van de wereld Trump president zien worden van Amerika en om deze gebeurtenis “te vieren” gingen we een drankje doen in een Amerikaanse bar met cowboyhoeden en muziek. Daarna hebben we heel spontaan een Cambodjaanse bruiloft gecrasht! De mensen vonden het geweldig en we hebben met de meest gekke dansen meegedaan! Pnhom Phen had ik voor het laatst bewaard. Naast dat ik hier mijn visum voor Vietnam moest regelen, wou ik ook graag de Killing Fields zien. Een donker stuk geschiedenis van Cambodja wat nog maar 40 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Samen met de Australische Audrina, de Amerikaanse Christiaan en de Schotse Andrew gingen we naar de S21 gevangenis en de Killingfields net buiten de stad. Gelukkig hadden ze een audio met Nederlandse rondleiding/gids, hierdoor krijg je toch wat meer informatie mee. Auschwitz was al verschrikkelijk en indrukwekkend om te zien maar wat ze hier allemaal hebben gedaan was nog bizarder en onmenselijker. In een paar jaar tijd zijn er 2 tot 3 miljoen Cambodjanen door Cambodjanen vermoord omdat ze bijvoorbeeld een bril droegen of geleerd waren. Kinderen en baby’s werden tegen een boom aan doodgeslagen en in een van de vele massagraven gegooid. Ook in de S21 gevangenis werden de meest gruwelijkste dingen gedaan. Het was een erg indrukwekkende, maar trieste dag. Je kijkt nu anders naar de bevolking op straat. Het valt op dat er bijna geen ouderen zijn.
Toen ik ’s avonds vermoeid terug kwam in het hostel zei iemand ineens mijn naam. Loop ik hier gewoon een jongen tegen het lijf die ik 8 jaar geleden in Oostenrijk heb leren kennen toen ik daar werkte en hij ook. Hoe klein is de wereld dan! We hebben gezellig even bijgepraat! 

Met een nieuw visum in mijn paspoort stapte ik weer op de bus richting Ho Chi Minh, Vietnam. De bus nemen in Azië is net als Russisch roulette. Het kan heel goed uitpakken of heel slecht. Het geluk is tot nu toe nog niet aan mijn zijde geweest maar de bus naar Ho Chi Minh eindelijk wel! Groot, luxe, een hele rij stoelen voor mij alleen en ze hadden zelfs een oversized plasma tv in de bus hangen!