New Zealand!!

De laatste werkloze dagen in Melbourne waren erg fijn! Ik had eindelijk de tijd om alle kleine (en grote) dingen te doen waar ik nooit aan toe kwam omdat ik altijd aan het werk was! Ook kon ik nu wat meer tijd met mijn lieve huisgenoten doorbrengen en de toerist uithangen in Melbourne.

Op zondagavond na een afscheidsdiner samen met Manon en Amanda in de Uber taxi naar het vliegveld. Na een redelijk zwaar afscheid en een explosieven check zat ik dan in het vliegtuig om na 9 maanden Australië door te vliegen naar Christchurch in Nieuw Zeeland voor mijn volgende avontuur! Mijn vlucht was om 12.15 ’s nachts, ik zat tussen 2 iets gezettere mensen in (waarvan een oudere man die de hele nacht bezig was om zijn bril te zoeken, lees onder/boven/naast zijn stoel) en voor de reizigers onder ons: ik zat op de rij vóór de nooduitgang rijen. Drama dus. En rechtop met me knieën in mijn nek slapen is helaas ook dit keer niet gelukt. Vanaf 5.30 gewacht tot de eerste bussen naar het centrum begonnen te rijden. Helaas kon ik pas om 12 uur inchecken bij het hostel, dus maar besloten om als een zombie door Christchurch te gaan wandelen. Gelukkig was het koud genoeg om me wakker te houden. Christchurch zelf is geen mooie stad (meer). Ik had het gevoel of zou ik door een spookstad wandelen. In 2011 was er een zware aardbeving in Christchurch met 185 doden. 5 Jaar later is het centrum nog steeds erg verwoest. Er zijn veel lege betonnen plekken waar voorheen huizenn hebben gestaan, veel beschadigde gebouwen, kapotte ruiten en heel veel graffiti! En overal zijn ze aan het verbouwen. Het winkelcentrum hadden ze in grote zee containers en vergeleken met Melbourne was er echt niemand op straat! Indrukwekkend om te zien, maar blij dat ik de volgende dag met de Stray bus vertrok richting het noorden.
Vanaf de luchthaven werd ik opgepikt en reden we met de bus naar Kaikoura. Ik reis rond Nieuw Zeeland met StrayTravel. Het is een hop on hop of bus die door heel NZ gaat en waar je dus ieder moment kan uitstappen. Als je blijft zitten is het als een georganiseerde bus reis, want de buschauffeur is ook je gids waarmee je hikes gaat doen! Verder kan hij ook je accommodaties en excursies boeken.

In Kaikoura werd ik overgehaald door een Nederlandse jongen Bart om een stuk te gaan rennen langs te kust. Voor mij erg lang geleden maar ik heb de (13km!!!) redelijk vol kunnen houden. Af en toe gestopt om foto’s te maken van zeeleeuwen en het prachtige landschap waar we door heen renden! Ik ben nog maar net in Nieuw Zeeland en het heeft nu al mijn verwachtingen overtroffen! En dit is nog maar het begin!
De volgende morgen moesten we om 4.30 opstaan! We gingen namelijk tijdens zonsopgang met wilde dolfijnen zwemmen op zee! Nadat we onszelf in een 5-delig wetsuit pak hadden gehesen konden we met de bus naar de boot. Na ongeveer 15 minuten varen vanaf het Free Willy dorpje Kaikoura werden we in het ijskoude water gedropt! Zelfs met dat 5-delige pak was 12 graden het geen pretje en was het de eerste minuten lastig om je ademhaling tijdens het snorkelen goed onder controle te krijgen! Gelukkig werd ik al snel afgeleid door de tientallen grote dolfijnen die letterlijk langs je heen zwemmen en spelen!! Heel erg mooi en bijzonder om ze zo in het wild te mogen bewonderen! We moesten zoveel mogelijk dolfijnen geluiden maken door onze snorkels (je kunt je wel voorstellen hoe hilarisch dat klonk boven water) zodat de dolfijnen wisten waar wij waren. Ook kon je cirkeltjes proberen te zwemmen en dan deed de dolfijn dit vaak ook! Het blijven natuurlijk wilde dolfijnen die niet in een afgesloten gedeelte zitten opgesloten dus we moesten een paar keer met de boot verhuizen om ze bij te blijven. Maar dan konden we van, vanaf de achterkant van de boot met onze flippers in het water, dolfijnen die uit de golven sprongen en een opkomende no-filter zonsopgang genieten (blauwbekken). 3 Stop’s later gingen we weer terug richting de haven. Na nog een laatste afscheid van de dolfijnen, die wedstrijdje met de boot deden waren we rond 8.30 weer aan wal.

Met de bus richting Picton waar de meeste van de groep de oversteek naar het noorder eiland maakten met de ferry en ik als een van de enige helaas overbleef om door te reizen op het zuider eiland. Absoluut geen straf natuurlijk, maar ik had net wat leuke contacten opgedaan. Onderweg zijn we nog gestopt bij een waterval. Ik denk de meest bijzondere die ik tot nu toe heb gezien! Er waren namelijk honderden baby zeeleeuwtjes! Erg gek en bijzonder om ze middenin het bos in een klein riviertje te zien. Zoals ik het begreep: de ouders laten hun jongen hier achter en ze gaan zelf de zee in opzoek naar voedsel.

In Picton verbleef ik in een heel schattig villa Kakelbont achtig hostel! Je realiseert je weer dat je in een hostel bent wanneer je met al je kostbaarheden (mijn complete daypack) in bed ligt te slapen! En wanneer je met je koeltasje met een halve keuken van hostel naar hostel trekt.

Vanuit Picton met de bus via Nelson naar Abel Tasman. We kwamen daar erg laat aan omdat de boot vanuit Wellington vertraging had. In Abel Tasman sliepen we naast het natuurgebied in The Barn waar ik voor het eerst in lange tijd niet in een bunkbed sliep! Eerst zou ik hier geen activiteit doen om wat dollars te besparen, maar omdat ze zulk goed weer voorspelden toch besloten om met twee gezellige Nederlandse meisjes de hele dag te gaan kajakken. We hadden echt een perfecte dag! Het water was glad, geen zuchtje wind, zon, blauwe lucht en een graad of 23.

De volgende ochtend moest ik alweer gedag zeggen tegen mijn Nederlandse vriendinnen. Zij blijven langer in Abel Tasman. Maar grote kans dat we elkaar over een paar dagen weer tegen komen, aangezien ik dit niet echt een leuke groep vind om mee verder te reizen. Dus ik ga waarschijnlijk eerdaags ergens af hoppen en dan met de volgende groep mee. De reden dat ik hier in Abel Tasman niet langer blijf, is het weer! Er is slecht weer voorspeld voor de Frans Jozef gletsjer en ik wil daar heeeeel erg graag (heeeeul, heeul, heeel erg graag) een helikopter vlucht doen! Die staat al jaren in de top op mijn bucketlist! Fingers crossed dus.